men.tir, intransitivo
| Infinitivo impessoal | mentir | Gerúndio | mentindo | Particípio | mentido |
| singular | plural | ||||||
| primeira | segunda | terceira | primeira | segunda | terceira | ||
| Modo Indicativo | Presente | minto | mentes | mente | mentimos | mentis | mentem |
| Pretérito imperfeito | mentia | mentias | mentia | mentíamos | mentíeis | mentiam | |
| Pretérito perfeito | menti | mentiste | mentiu | mentimos | mentistes | mentiram | |
| Pretérito mais-que-perfeito | mentira | mentiras | mentira | mentíramos | mentíreis | mentiram | |
| Futuro do presente | mentirei | mentirás | mentirá | mentiremos | mentireis | mentirão | |
| Futuro do pretérito | mentiria | mentirias | mentiria | mentiríamos | mentiríeis | mentiriam | |
| Modo Subjuntivo (Conjuntivo) | Presente | minta | mintas | minta | mintamos | mintais | mintam |
| Pretérito imperfeito | mentisse | mentisses | mentisse | mentíssemos | mentísseis | mentissem | |
| Futuro | mentir | mentires | mentir | mentirmos | mentirdes | mentirem | |
| Modo Imperativo | Afirmativo | mente | minta | mintamos | menti | mintam | |
| Negativo | mintas | minta | mintamos | mintais | mintam | ||
| Infinitivo pessoal | mentir | mentires | mentir | mentirmos | mentirdes | mentirem | |